SCHIETVERENIGING DOMBURG
Schietvereniging Domburg is een van de oudste schietsportverenigingen van Zeeland.
De oprichting op 15 mei 1905 had niet alleen een sportief doel maar was ook van militair belang; de vereniging was onderdeel van de Volksweerbaarheid om in tijden van onrust en bedreigingen snel ingezet te kunnen worden.
Dit idee was afgekeken van de boerencommando's die in de boerenoorlog (1899 - 1902) hadden bewezen dat kleine plaatselijke gewapende groepen het de vijand knap lastig konden maken.
Tijdens de Eerste Wereldoorlog (1914 - 1918) stelden de leden van de schietvereniging zich beschikbaar om onze neutraliteit te beschermen, men kon in die tijd een invasie verwachten langs de landsgrenzen met Duitsland en Belgiē maar ook langs de kust. De leden van Schietvereniging Domburg vormden samen met leden van Schietvereniging Soranus uit Oostkapelle een peloton dat gewapend patrouilles te fiets uitvoerde tussen Westkapelle en Vrouwenpolder. Er werd geschoten met wapens die met de bijbehoren munitie ter beschikking werden gesteld door het Ministerie van Oorlog. Eigen wapens kwamen toen niet voor, evenmin moest er een VOG aangevraagd worden.
Op de foto hierboven (genomen bij kasteel Westhove in Oostkapelle) is het samengestelde peloton te zien, gekleed in militaire uniformen van het KNIL dit ter onderscheiding van de reguliere krijgsmacht.
Na deze periode is het schieten een zuiver sportieve aangelegenheid. Zoals eerder vermeld wordt er in de schietsport geen onderscheid gemaakt tussen mannelijke of vrouwelijke schutters, in 1923 werd de eerste vrouwelijke schutter lid van de vereniging.
Tot de jaren 40 werd er geschoten op een schietbaan die nu op het terrein van de golfclub ligt in de duinen bij
Domburg. Ook toen werd er al gegolft en moest men het schieten staken als de caddy met een rode vlag aan kwam lopen. Tijdens de 2e wereldoorlog werd er niet geschoten.
Na de oorlog bleek de schietbaan in de duinen onbruikbaar en werd er 's zomers geschoten in de tuin van villa Loverendale (waar nu appartementen van Badhotel Domburg staan) en de winter in een bloemenkas van een van de leden de heer W.Brand. Als dank kreeg hij een doos sigaren.
De ruimte in de kas werd in 1957 te klein en men ging in de winter schieten in barakken van de jeugdherberg, het huidige Hof Domburg. Die barakken waren tijdens de bezetting gebouwd om hulptroepen te huisvesten.
In 1968 kreeg men de beschikking over het terrein van de ijsbaan, waar alleen in de zomer geschoten kon worden. Op de huidige locatie in het Schuttershof wordt vanaf 1977 geschoten. De huidige schietlocatie heeft 1 pistool / staand karabijn baan en 4 banen waar men liggend kan schieten.
De oprichting op 15 mei 1905 had niet alleen een sportief doel maar was ook van militair belang; de vereniging was onderdeel van de Volksweerbaarheid om in tijden van onrust en bedreigingen snel ingezet te kunnen worden.
Dit idee was afgekeken van de boerencommando's die in de boerenoorlog (1899 - 1902) hadden bewezen dat kleine plaatselijke gewapende groepen het de vijand knap lastig konden maken.
Tijdens de Eerste Wereldoorlog (1914 - 1918) stelden de leden van de schietvereniging zich beschikbaar om onze neutraliteit te beschermen, men kon in die tijd een invasie verwachten langs de landsgrenzen met Duitsland en Belgiē maar ook langs de kust. De leden van Schietvereniging Domburg vormden samen met leden van Schietvereniging Soranus uit Oostkapelle een peloton dat gewapend patrouilles te fiets uitvoerde tussen Westkapelle en Vrouwenpolder. Er werd geschoten met wapens die met de bijbehoren munitie ter beschikking werden gesteld door het Ministerie van Oorlog. Eigen wapens kwamen toen niet voor, evenmin moest er een VOG aangevraagd worden.
Op de foto hierboven (genomen bij kasteel Westhove in Oostkapelle) is het samengestelde peloton te zien, gekleed in militaire uniformen van het KNIL dit ter onderscheiding van de reguliere krijgsmacht.
Na deze periode is het schieten een zuiver sportieve aangelegenheid. Zoals eerder vermeld wordt er in de schietsport geen onderscheid gemaakt tussen mannelijke of vrouwelijke schutters, in 1923 werd de eerste vrouwelijke schutter lid van de vereniging.
Tot de jaren 40 werd er geschoten op een schietbaan die nu op het terrein van de golfclub ligt in de duinen bij
Domburg. Ook toen werd er al gegolft en moest men het schieten staken als de caddy met een rode vlag aan kwam lopen. Tijdens de 2e wereldoorlog werd er niet geschoten.
Na de oorlog bleek de schietbaan in de duinen onbruikbaar en werd er 's zomers geschoten in de tuin van villa Loverendale (waar nu appartementen van Badhotel Domburg staan) en de winter in een bloemenkas van een van de leden de heer W.Brand. Als dank kreeg hij een doos sigaren.
De ruimte in de kas werd in 1957 te klein en men ging in de winter schieten in barakken van de jeugdherberg, het huidige Hof Domburg. Die barakken waren tijdens de bezetting gebouwd om hulptroepen te huisvesten.
In 1968 kreeg men de beschikking over het terrein van de ijsbaan, waar alleen in de zomer geschoten kon worden. Op de huidige locatie in het Schuttershof wordt vanaf 1977 geschoten. De huidige schietlocatie heeft 1 pistool / staand karabijn baan en 4 banen waar men liggend kan schieten.
